Güncelleme #28 SÖYLEŞİ Melike Koçak Fabrika Zine

Bağımsızlık denildiğinde, aklıma ferahlık kelimesi geliyor. Yaratıcı kararlar alırken, başkaları tarafından belirlenmiş kurallara/kısıtlamalara tabi olmamak geliyor. Bunların dışında bağımsızlık benim için standartlaşmadan uzak durmak demek, ki bunun özgün işler ortaya koyabilmekte önemli bir faktör olduğunu düşünüyorum. Yaşadığımız dönemin bir getirisi olarak, sosyal medyayı bir ‘zorunluluk’ olarak gördüğümü söyleyebilirim. Kendim için, herhangi bir platforma düzenli içerik üretmek fikrinden pek hazzetmesem de, Fabrika’nın arzu eden herkes tarafından erişilebilir olması adına, Instagram’ın aktif kullanımını önemsiyorum. ‘’Gözetmek’’ ise olumlu ele aldığım bir kavram. Fabrika’nın gözettiği yegane unsurun, Türkiye’de büyümüş, burada yaşayan/ burayla aktif ilişkisi olan ve fotoğrafla ilgilenen, fotoğraf düşünen, bu alanda kendine has işler üretme arzusu olan insanlar olduğunu söyleyebilirim.

Güncelleme #28 SÖYLEŞİ Nazlı Deniz Oğuz Ka

Ka'yı kuran ve devam ettiren bizler için bağımsızlık, hep söylediğimiz gibi, kalıp yargılara, fikirlere alternatifler sunabilmek, ihtiyaç duyduğumuz alanlara yönelebilmek, işlemeyen dallarımızı kesebilmek, bildiğimiz yoldan ve gönlümüze göre yapıp etmek demek. Ka eksik gördüğümüz alanlarda ön ayak olacak, yaratma cesaretine ve yaratırken hata yapma özgürlüğüne sahip insanların bir araya geldiği, kolektif bir ruha ev sahipliği yapan, değişebilen, dönüşebilen ve birlikte yol aldığı insanların ihtiyaç ve meraklarını da gözeten bir mekan hayaliydi en başından beri. Son on yıldır da bunun için çalışıyoruz… Diğer yandan bu on yılın sonunda gözetmek durumunda olduğumuz en önemli şey, bizimle yol alan topluluğumuz: Birlikte çalıştığımız diğer inisiyatifler, sanatçılar, kolektifler, kurumlar ve elbette izleyiciler.

Güncelleme #28 SÖYLEŞİ Begüm Akın, Şener Soysal Gençler Aralarında Anlaşmış

GAA, beraber zaman geçirmekten keyif alan ve bu zamanlar dahilinde düşünerek üreten insanlardan ortaya çıkan bir oluşum. Zamanla işin içine yeni insanların dahil olması ve daha planlı etkinlikler üzerine düşünmeye başlamamız ile devam etti yoluna. GAA’nın başlangıcı dahil attığımız pek çok adım, ortaya atılan bir fikrin etrafındaki insanlar aracılığıyla, el birliğiyle şekillenmesini içerdi. Bağımsızlık kavramını GAA açısından en çok dolduran şey, denemeye ve deneyerek öğrenmeye açık olmamız olabilir. Yapılan buluşmaların, düzenlenen etkinliklerin her birinde, yolu GAA ile kesişen birinin doğrudan etkisi olmuş olabilir. Yaptıklarımız ve yapamadıklarımızın tümü etrafımızda olup biten olaylardan, fikirlerini paylaşan insanlardan, başımıza gelenlerden beslendi. Merkezinde kolektif görsel üretimi tutan ve zamanı, mekanı, yöntemleri sürprizli olan bir oluşum olduk hikayemiz boyunca. Bağımsızlıkla ilişkimizi böyle özetleyebiliriz belki de.

Güncelleme #19 YAZI Şener Soysal Rüya Olmayan Fotoğrafların Tabiri

Ev sahibimiz Oğuz gecenin sonunda "Size bir şey göstereceğim." diyerek sanıyorum 10×10 cm özenle baskı alınmış fotoğrafları birbiri ardına sehpaya dizmeye başlamıştı. Gördüğüm fotoğrafların dili beni çok etkilemişti. Bozkırlar vardı, uçsuz bucaksızdı kimisi. Babamın "Dağlar taşlar boş kalmasın diye yaradan bizi burada yaratmış." dediği bu topraklarda doğup büyüdüğümden olsa gerek, o sonsuz bozkır hali… Bazılarında tek tük ağaçlar, birinde bir kelebek… Gerçek dışı manzaralar bir yandan da; yansımalar, yanıklar, dokular… Bir de yattığı yerden hiç kalkmayacakmış gibi uyuyan bir amca. Fotoğraflara bakarken ben de rüya gördüğümü düşünüyordum.

Güncelleme #15 PROJE Shayman Tostakay Dikiz Aynası

Shayman Tostakay, Ka Atölye'de karanlık oda eğitmenliği yapıyor. Tostakay'ın çalışması geçmişe doğru bir bakış sunuyor. Köy yaşamı içindeki aile bağları ve hatıraların izini sürüyor. Her çocukluk anısında olduğu gibi mekansal detaylar değişiyor, insanlar eksiliyor ama bir şekilde izler devam ediyor ve bellekte geçmiş görüntüleri canlandırabiliyor.

Güncelleme #14 PROJE Cemre Yeşil OCÇ Retrospektif

Orhan Cem Çetin'in Marcus Graf küratörlüğünde hazırlanan retrospektifi geçtiğimiz aylarda sergilendi. Üzerine konuşmak ve yazmak gerekliliğini sürekli hissetmemize rağmen, bilindik sözlerle yer verirmiş gibi yapmak yeterli gelmedi. Bizimle benzer şekilde düşünenen sanatçı Cemre Yeşil, Orta Format için retrospektiften yola çıkarak bir üretim gerçekleştirdi ve aşağıda yer alan "OCÇ Retrospektif" ortaya çıktı.